‘Vroeger durfde ik dit niet’ – het verhaal van een geschakelde
Door: Gerwin Wallet, medewerker Schakelteam vanuit Welzijnswerk
Het is woensdagmiddag. Ergens in Almere-Haven gaat een voordeur open. In de kleine hal komt een hond mij tegemoet. Ik hang mijn jas op en ga zitten op de bank terwijl de hond Angel zijn kop op mijn schoenen legt. ‘Wil je wat drinken?’, vraagt bewoner Frits. ‘Water is prima’, antwoord ik, ‘ik heb al heel wat koffie op’. Een glas water wordt neergezet op een lage tafel. Om mij heen zie ik een vitrinekast met foto’s, een televisie, twee tweezitsbanken en op de lage tafel een asbak. De woonkamer is niet groot, maar het is voldoende voor Frits. Af en toe steekt hij zijn sigaret even op, terwijl we met elkaar aan het praten zijn.
In de afgelopen gesprekken die we met elkaar hadden, vertelde hij over zijn levensreis met alle obstakels die hij onderweg is tegengekomen. Vandaag de stap naar vrijwilligerswerk. Vroeger liep hij over straat en keek hij niemand aan. Vroeger had hij geen contact met de buren. Vroeger was de stap naar vrijwilligerswerk mijlen ver weg. Onzekerheid, angst, mensen … hij durfde het niet.
‘Vroeger durfde ik dit niet’, is het refrein in het leven van Frits. Er kwam echter een keerpunt. Het stoppen met blowen was daarin een eerste stap. Zijn ogen gingen open, zijn wereld werd groter. Maar hij had hulp nodig om die wereld in te stappen, het gesprek met mensen aan te gaan.
De telefoon gaat over. Er wordt opgenomen. ‘Hallo’, klinkt het aan de andere kant van de lijn. Van een briefje dat we samen hebben voorbereid, leest Frits de eerste zin voor. ‘Hallo, ik ben Frits en ik heb gezien op de VMCA Vacaturebank dat jullie op zoek zijn naar vrijwilligers.’ Daarna vertelt hij alles in eigen woorden; weer een overwinning. De afspraak wordt gemaakt. Hij hangt op. ‘Dit had ik vroeger nooit gedurfd’.
Oh ja, zegt hij aan het eind van het bezoek. ‘Ik heb laatst iemand ontmoet via jullie digitale bijeenkomsten. Met hem wil ik wel contact.’ ‘Leuk!’, reageer ik. ‘Ik ga kijken of ik jullie met elkaar in contact kan brengen.’
Later spreek ik Frits. De vrijwilligersklus paste bij nader inzien toch niet zo goed bij hem. Maar het andere contact, met de man van de digitale bijeenkomst, was een klik. De beide mannen hadden zelfs al samen even een kop koffie gedronken.
‘Vroeger durfde ik dit niet’, zegt Frits. Met een glimlach knik ik en zeg: ‘Maar nu wel’.
Het Schakelteam is er voor bewoners met een psychische kwetsbaarheid en iedereen in hun omgeving. In deze tijden van corona organiseert het Schakelteam extra digitale huiskamers voor ontmoeting en gezellige activiteiten. Daarnaast zijn we natuurlijk gewoon bereikbaar voor een luisterend oor of een schakelvraag. Ook maken we nog geregeld wandelingen in koppels vanuit Stedenwijk. Neem contact op met één van onze medewerkers:
mdem editor
Over de auteur